ایالات متحده آمریکا، به عنوان یکی از قدرتمندترین اقتصادهای جهان، همواره مقصدی جذاب برای نیروی کار بین‌المللی بوده است. روند ارائه ویزای کار در این کشور تاریخچه‌ای طولانی دارد که با تغییرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دستخوش تحول شده است. در این مقاله، نگاهی به تاریخچه صدور ویزای کار آمریکا از اوایل قرن بیستم تاکنون خواهیم داشت.

دوران مهاجرت آزاد (قبل از 1920)

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، سیاست‌های مهاجرتی آمریکا بسیار بازتر از امروز بود. مهاجران از سراسر جهان، به‌ویژه از اروپا، به این کشور سفر می‌کردند و به‌راحتی در صنایع مختلف مشغول به کار می‌شدند. این دوران، همزمان با انقلاب صنعتی، باعث افزایش نیاز به نیروی کار در بخش‌های کشاورزی، ساخت‌وساز و تولید شد.

اما با افزایش تعداد مهاجران، نگرانی‌هایی درباره تأثیر آن‌ها بر بازار کار داخلی شکل گرفت. این مسئله منجر به تصویب قوانین سخت‌گیرانه‌تر شد که به مرور موجب ایجاد سیستم ویزای کاری شد.

ایجاد محدودیت‌های مهاجرتی (1920-1940)

در دهه 1920، دولت آمریکا قوانین مهاجرتی سخت‌گیرانه‌تری را اعمال کرد. تصویب قانون مهاجرت 1924 باعث ایجاد سهمیه‌بندی بر اساس ملیت شد و مهاجرت از برخی کشورها را محدود کرد. در این دوران، بسیاری از کارگران خارجی، به‌ویژه از آسیا، با موانع بیشتری برای ورود به آمریکا مواجه شدند.

با این حال، نیاز به نیروی کار در برخی صنایع همچنان ادامه داشت. برای مثال، در طول جنگ جهانی دوم، آمریکا به شدت به کارگران خارجی در بخش کشاورزی نیاز پیدا کرد که منجر به اجرای برنامه براسرو (Bracero Program) در سال 1942 شد. این برنامه، کارگران مکزیکی را به‌صورت موقت به آمریکا جذب کرد تا در صنایع کشاورزی و راه‌آهن مشغول به کار شوند.

توسعه سیستم ویزای کار (1950-1980)

پس از جنگ جهانی دوم، نیاز به کارگران متخصص و ماهر افزایش یافت. در این دوره، ایالات متحده برنامه‌های مهاجرتی خود را گسترش داد و برای اولین بار ویزاهای کاری خاصی را برای کارگران ماهر و متخصصان ایجاد کرد.

تصویب قانون مهاجرت و ملیت 1965 نقطه عطفی در تاریخ مهاجرت آمریکا بود. این قانون سهمیه‌بندی ملی را لغو کرد و سیستم ویزای مبتنی بر مهارت و روابط خانوادگی را معرفی کرد. به همین دلیل، در دهه‌های 1970 و 1980، مهاجرت متخصصان به آمریکا افزایش یافت و بسیاری از مهندسان، پزشکان و دانشمندان از کشورهای مختلف توانستند ویزای کار دریافت کنند.

ظهور ویزای H-1B و سایر ویزاهای کاری (1990 تاکنون)

در سال 1990، قانون مهاجرتی جدیدی تصویب شد که شامل برنامه ویزای H-1B بود. این ویزا برای افراد با مهارت‌های خاص در زمینه‌های فناوری، پزشکی، مهندسی و سایر مشاغل تخصصی طراحی شد. ویزای H-1B تأثیر چشمگیری بر بازار کار آمریکا گذاشت، زیرا شرکت‌های فناوری بزرگ مانند مایکروسافت، گوگل و اپل از این برنامه برای جذب استعدادهای بین‌المللی بهره بردند.

علاوه بر ویزای H-1B، سایر ویزاهای کاری مانند L-1 (انتقال درون‌شرکتی)، O-1 (افراد با توانایی ویژه) و EB-3 (نیروی کار ماهر و غیرماهر) نیز در این دوره ایجاد یا گسترش یافتند. این تغییرات باعث شد که نیروی کار از سراسر جهان، به‌ویژه از کشورهای هند و چین، به آمریکا مهاجرت کنند.

اصلاحات مهاجرتی و چالش‌های اخیر (2000 تاکنون)

در دو دهه اخیر، سیاست‌های مهاجرتی آمریکا تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تغییرات سیاسی و اقتصادی قرار گرفته است. برخی از رؤسای جمهور، مانند جورج بوش و باراک اوباما، تلاش کردند تا اصلاحاتی را در سیستم مهاجرتی ایجاد کنند، اما این اصلاحات به دلیل مسائل سیاسی اغلب با چالش مواجه شد.

در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تری در قبال ویزاهای کاری اعمال شد. برای مثال، در سال 2020 و به دلیل همه‌گیری کووید-19، صدور برخی ویزاهای کاری به‌طور موقت متوقف شد. با روی کار آمدن جو بایدن، برخی از این محدودیت‌ها کاهش یافت و فرآیند صدور ویزای کاری دوباره تسهیل شد.

جمع‌بندی و آینده ویزای کار آمریکا

سیستم ویزای کار آمریکا در طول تاریخ خود دچار تغییرات زیادی شده است. از دوران مهاجرت آزاد گرفته تا اعمال سهمیه‌بندی و سپس معرفی ویزاهای تخصصی، این روند همیشه تحت تأثیر نیازهای اقتصادی و سیاست‌های داخلی آمریکا بوده است.

با پیشرفت فناوری و نیاز مستمر به نیروی کار ماهر، انتظار می‌رود که سیاست‌های ویزای کاری همچنان دستخوش تغییر شود. در سال‌های آینده، احتمالاً آمریکا قوانین جدیدی را برای افزایش تعداد ویزاهای کاری و جذب استعدادهای بین‌المللی اعمال خواهد کرد. این مسئله می‌تواند فرصت‌های جدیدی برای متخصصان و کارگران خارجی ایجاد کند تا در یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای جهان به کار و زندگی بپردازند.